Fotoweekend Osnabrück
13 oktober 2012 toog een delegatie clubgenoten af naar de Haarlemse zusterstad Osnabrück voor een fotoweekend en een ontmoeting met onze zusterclub, de Fotografische Gesellschaft Osnabrück. Rond half acht in de morgen vertrok één auto met Gerphil, Hans, Christhilde en Marion vanuit het Haarlemse zuiden, en één auto vanuit het noorden met Ronald, Netty en Nanda – om elkaar ter hoogte van de Holterberg achter een kopje koffie te ontmoeten.
De rit ging verder voorspoedig, zodat we op het afgesproken tijdstip bij de Sparkasse in Osnabrück arriveerden. Daar schudden wij de handen met een grote gastvrije delegatie van onze zusterclub, om ons als eerste de tentoonstelling te laten zien van de fotoclubs van de Osnabrückse partner-steden – Angers (Frankrijk), Çannakkale (Turkije), Twer (Rusland), Derby (Engeland) - en ons eigen Haarlem. Ook Barbara, de stadsambassadrice voor Haarlem, was daarbij. Leuk om te zien hoe de stadspartnerschap daar zo leeft, en natuurlijk om te zien hoe elke fotoclub weer anders de eigen stad in beeld brengt. Vooral de Turkse inbreng vonden we heel bijzonder.
Daarna zaten we met een gezelschap van inmiddels rond de twintig in een Italiaans restaurant aan de pizza, lasagne dan wel salade – en konden onze bammetjes voorlopig in de tas blijven (om onze verrassing te illustreren).
Reuze gezellig allemaal, maar ondertussen begon de ontspanvinger toch aardig te jeuken. Onze Duitse vrienden hadden hetzelfde, zodat we gelaafd en gespijzigd enige tijd later door de stad dwaalden en op de gebruikelijke manier niet alleen de trekpleisters maar ook de onbeduidende details op de korrel namen.
Zo doorkruisten wij de oude (gerestaureerde) binnenstad om uit te komen bij het Felix Nussbaum Haus. Felix Nussbaum was een Joods-Duitse kunstschilder die gedurende de oorlog ondergedoken zat in Brussel en uiteindelijk in Auschwitz omgekomen is. Gedurende die jaren heeft hij indrukwekkende kunstwerken gemaakt, waarvoor het bijzondere gebouw, ontworpen door Daniel Libeskind, een even indrukwekkende entourage biedt. Na de rondleiding genoten we nog van een fortotentoonstelling in hetzelfde gebouw, Faces, met bijzondere portretfoto’s van fotografen uit de stad (Ragnar Gischas, Ulrich Heemann, Helle Jetzig, Stephan Kaluza, Claudia Liekam, Maria Otte en Sascha Weidner).
Na afloop namen we (voorlopig) afscheid, hoewel twee Duitse collega’s ons nog begeleid hebben op onze weg langs een aantal restaurants op zoek naar gutbürgerliche Hausmannskost. Helaas was overal de herberg vol, zodat het uiteindelijk Spaans werd. Na een gemoedelijke maaltijd was iedereen er wel aan toe om naar het hotel (ten zuiden van de stad) te gaan, dat uit-eindelijk, na een tocht in het donker en met enige GPS-ondersteuning toch gevonden werd. De avond werd tenslotte door de die-hards afgesloten in het Chinees-Mongoolse restaurant van het hotel, achter een goed glas bier.
De volgende ochtend reden we weer terug naar Osnabrück om bij het Museum für Industriekultur de dag te beginnen met een Nederlandstalige rondleiding. Die werd afgesloten met een uur ‘vrij fotograferen’ met onze Duitse vrienden op een nabijgelegen rangeerterrein met afgedankte treinstellen. Dat was natuurlijk voor ons een "gefundenes Fressen".
Na het middaguur bekeken we de jubileumtentoonstelling van de fotoclub, die dit jaar 100 jaar bestaat en waarvan we zeer onder de indruk waren. En tenslotte beklommen we de Piesberg voor een uitzicht over de steengroeve en de omgeving.
Nadat we afscheid genomen hadden van onze Duitse fotovrienden en hen uitvoerig hadden bedankt voor alle goede zorgen en de warme gastvrijheid warmee zij ons ontvangen hadden, splitsten we ons. Vier van ons kozen ervoor om nog even terug te keren naar Osnabrück en alsnog de lokale keuken te genieten. Na dit gezellig einde kon de drie uur durende rit, waarvan het eind in de regen, ons niet meer deren.
Een filmisch-fotografische impressie van de foto's gemaakt tijdens het weekend staat hier op YouTube. De sociale/gezellige kant van het weekend vind je dan weer hier.